Transakcje finansowe przy użyciu elektronicznej gotówki
19.01.2011 - Sebastian Bala, Tomasz Wasilczyk
Alicja prosi Bank o wydanie banknotu cyfrowegoBank piszemy z dużej litery, aby podkreślić, że jest on takim samym uczestnikiem protokołu jak Alicja czy Bob. Alicja posiada rachunek oszczędnościowy w Banku. Chcąc poszaleć podczas przedświątecznych zakupów, tak aby jej mąż bankowiec nigdy nie miał możliwości dowiedzieć się na co wydała pieniądze, Alicja zamienia trochę zaoszczędzonych złotówek na pieniądz cyfrowy. Alicja zgłasza najpierw w Banku swoją chęć otrzymania banknotu cyfrowego na kwotę . Bank przygotowuje dla niej unikalny identyfikator (jest to odpowiednio długi ciąg bitów). Alicja sporządza 100 różnych dokumentów , zawierający kolejno:
Po przygotowaniu banknotu, Alicja musi zapamiętać wszystkie dokumenty oraz powiązane z nimi ciągi losowe Najlepiej jeśli dane zostaną zaszyfrowane i zapisane w odpowiednio chronionej pamięci. Alicja skrupulatnie pakuje wszystkie dokumenty, każdy do innej koperty, otrzymując . Wysyła je do Banku. Bank losuje jedną spośród liczb od 1 do 100, nazwijmy ją . Prosi Alicję o ujawnienie zawartości wszystkich kopert oprócz koperty . Alicja wysyła wtedy do Banku pary dla oraz ciągi losowe wraz z przypisaniem ich do banknotów. Bank weryfikuje poprawność ujawnianych banknotów cyfrowych. Jeśli weryfikacja choć jednej pary zakończyła się niepowodzeniem, Bank prosi Alicję o powtórzenie procedury. Po kilku powtórzeniach, jeśli weryfikacja za każdym razem nie została zakończona pomyślnie, Bank składa doniesienie na prokuraturze o próbie oszustwa. W przeciwnym przypadku, gdy weryfikacja kończy się pomyślnie, tzn. przesłane banknoty zostały sporządzone zgodnie z protokołem, bank podpisuje . Alicja jest teraz w posiadaniu . Ponieważ Alicja potrafi otworzyć kopertę, może używać pary , która jest banknotem cyfrowym na kwotę . Zauważmy, że Alicja może oszukać Bank, ale jedynie z prawdopodobieństwem . Przynajmniej taka jest rozpowszechniona opinia o przedstawionym schemacie. Drugi autor tego artykułu wpadł na pomysł jak w prosty sposób zwiększyć prawdopodobieństwo oszukania Banku. Alicja musi namówić 128 osób do założenia sobie konta w Banku. Płaci im niedużą kwotę , którą wpłacą na nowo założony rachunek. Wszyscy powinni zgłosić zapotrzebowanie na banknot cyfrowy. Następnie podczas przygotowywania banknotu, każdy przygotowuje uczciwie 99 kopii banknotu na kwotę i jeden na 128 milionów złotych. Jeśli Bank nie odkryje przynajmniej jednego oszustwa, szczęściarz lub szczęściarze dzielą wyłudzoną kwotę pomiędzy siebie. Prawdopodobieństwo, że Bank nie odkryje jednego z fałszywych cyfrowych banknotów wynosi w przybliżeniu . Jak widać, system bankowy zarówno nie powinien mieć opcji wystawiania banknotów o dowolnie dużych nominałach, jaki i liczba 100 nie jest odpowiednia do fazy weryfikacji. W przeciwnym przypadku wszyscy gracze lotto ruszą do Banku w grupach 128 osobowych, Bank niechybnie zbankrutuje, a prokurator będzie mieć pełne ręce roboty. Powyższy sposób oszukania Banku nazwijmy atakiem 128. (2 ocen) |
Copyright © 2008-2010 Wrocławski Portal Informatyczny
design: rafalpolito.com